Wodospad Niagara (ang. Niagara Falls) to jedna z największych atrakcji środkowo-wschodniej części USA i Kanady. Rzeka Niagara, płynąca z jeziora Erie do jeziora Ontario, musi pokonać prawie stumetrową różnicę poziomów. Mniej więcej w połowie drogi rzeka rozwidla się na dwie części i spada w dół dwiema około 50-metrowymi kaskadami. Te dwie części to część amerykańska, w całości w USA, której kaskady American i Bridal Veil (welon panny młodej) rozdzielone są wąską wyspą Luna Island (51 i 60 m wysokości, łącznie około 300 m szerokości), i część "kanadyjska" Horseshoe (podkowa, 49 m wysokości i 900 szerokości). Granica między USA i Kanadą biegnie środkiem tej drugiej części. Wodospad jest otoczony przez zabudowę dwóch miast o tej samej nazwie, kanadyjskiego Niagara Falls (ludność 78 tys.) i amerykańskiego Niagara Falls (ludność 55 tys.) Kanadyjska strona wodospadu jest dużo bardziej atrakcyjna dla turystów gdyż ma się z niej widok prosto na spadającą wodę kaskady amerykańskiej, jak również dobry widok na kaskadę kanadyjską, choć ta jest z reguły częściowo zasłonięta obłokami kropelek nieustannie tworzonymi przez spadające masy wody. Z tego powodu większość infrastruktury turystycznej jest po stronie kanadyjskiej. Niestety, nie ma specjalnych ulg dla zagranicznych turystów na przejściu granicznym niedaleko wodospadu, tak więc nawet krótki wypad na kilka minut by zobaczyć wodospad z drugiej strony rzeki wymaga pełnej wizy wjazdowej do danego kraju. Wokół wodospadu jest wiele atrakcji dla turystów oprócz samego widoku na wodospad. Najciekawsza z nich to rejs małym stateczkiem który podpływa prawie pod same kaskady. Warto także zwiedzić "Jaskinię Wiatrów". Wejście do jaskini znajduje się na wyspie Goat Island rozdzielającej główne kaskady. Schodzi się wewnątrz skały na taras położony około 20 metrów nad poziomem rzeki. Spienione masy wody spływające z amerykańskiej części spadają kilka metrów od tarasu. Przemoczenie gwarantowane. Do atrakcji trzeba też dołączyć kasyno, wybudowane po kanadyjskiej stronie w latach 90. Nocą wodospady są podświetlone. Szczególnie interesująco wyglądają zimą, kiedy zamarzająca woda tworzy dużych rozmiarów sople. Blisko połowa wody z wodospadu jest odprowadzana i zasila dwie elektrownie, zarówno po stronie kanadyjskiej jak i amerykańskiej. W zależności od tego jaka ilość jest odprowadzana, poziom wody na rzece zmienia się o kilka metrów w ciągu dnia. Wodospad jest stosunkowo młody w skali geologicznej. Rzeka Niagara powstała około 12 tys. lat temu, po ustąpieniu ostatniego zlodowacenia, i wpierw wodospad znajdował się w okolicach dzisiejszego Queenston. Tam właśnie woda spadała ze Skarpy Niagary, czyli geologicznej "skarpy" która ciągnie się aż do Jeziora Górnego na zachodzie i daleko wzdłuż południowych brzegów jeziora Ontario na wschodzie. Od czasu powstania na skutek erozji skał wodospad cofnął się około 7 mil w górę rzeki, w stosunku do pierwotnego położenia. Ślad wędrówki wodospadu to długi kanion (tzw. Niagara Gorge) ciągnący się na północ od wodospadu i również warty zwiedzenia. Obecnie erozja skał została w znacznej mierze spowolniona dzięki serii prac inżynieryjnych wykonanych w ciągu ostatniego stulecia. Najbardziej dramatyczna z nich miała miejsce w 1969, kiedy kaskada amerykańska została "wyłączona" na kilka miesięcy przez tymczasową zaporę wybudowaną w górze rzeki. W okolicy wodospadu jest szereg innych miejsc wartych odwiedzenia, między innymi: miasteczko Niagara-on-the-Lake - pierwsza stolica Ontario, w centrum miasteczka polski cmentarz wojskowy, zabytkowy Fort Niagara, najstarsze budowle zbudowane przez Francuzów w 1726. Kanał Welland, biegnący równolegle do rzeki Niagara kilkanaście kilometrów na zachód, pozwalający statkom dalekomorskim ominąć wodospad.