Bora-Bora - wyspa na Oceanie Spokojnym, koralowy atol otaczający powulkaniczny stożek, w Polinezji Francuskiej, na Wyspach Pod Wiatrem w archipelagu Wysp Towarzystwa. Zamieszkana przez Polinezyjczyków, którzy osiedlili się tu przed wiekami i pozostały po nich ruiny świątyń oraz płaskorzeźby. Na wyspie zamieszkuje około 5 000 stałych mieszkańców, jej powierzchnia to około 44 km2. Na wyspie znajdują się 2 szczyty: Pahia (661 m n.p.m.) oraz Otemanu 727 m n.p.m., a w pobliżu znajdują się dwie mniejsze wyspy koralowe. Odkryta przez holenderskiego żeglarza Jacoba Roggeveena w roku 1722, później w roku 1769 przepływał obok, a w roku 1777 zakotwiczył angielski żeglarz i odkrywca James Cook. Pierwszym europejskim mieszkańcem był rozbitek z wielorybniczego statku James Connor w roku 1792. Od roku 1845 wyspa weszła w skład Polinezji Francuskiej. W czasie drugiej wojny światowej na Bora-Bora znajdowała się amerykańska baza morska i lądowa, ze stacjonującymi 6 tys. żołnierzy. Obecnie wyspa jest ważnym ośrodkiem turystycznym. Bora-Bora służyła za pierwowzór amerykańskiemu pisarzowi Jamesowi Michenerowi do opisu idyllicznej wyspy w książce Tales of the South Pacific, o niej także traktuje amerykański musical Rodgersa i Hammersteina South Pacific z 1949 roku.